20a, 20b

20a, 20b. Ροδιακή κοτύλη γεωμετρικής περιόδου, που είχε τοποθετηθεί ως κτέρισμα σε τάφο, γνωστή ως «ποτήριον του Νέστορος». Πιθηκούσες (Ischia), Ιταλία 735—725 π.Χ. Μουσείο Lacco Ameno, Ischia, Italy.

Η έμμετρη επιγραφή (ιαμβικό τρίμετρο στον πρώτο και δακτυλικό εξάμετρο στους δύο επόμενους στίχους) σε ευβοϊκό αλφάβητο εντάσσεται σε μια ομάδα πρώιμων έμμετρων επιγραφών (οινοχόη του Διπύλου, σκύφος του Ακεσάνδρου) ενταγμένων σε συμποτικό περιβάλλον με κοινό στοιχείο την παιγνιώδη και περιπαικτική διάθεση και τους αστεϊσμούς. Η έμμεση αναφορά στο χρυσό και πολύτιμο περικαλλές δέπας του Νέστορος στην Ιλιάδα (πὰρ δὲ δέπας περικαλλές, ὃ οἴκοθεν ἦγ᾽ ὁ γεραιός,/χρυσείοις ἥλοισι πεπαρμένον· οὔατα δ᾽ αὐτοῦ/τέσσαρ᾽ ἔσαν, δοιαὶ δὲ πελειάδες ἀμφὶς ἕκαστον/χρύσειαι νεμέθοντο, δύω δ᾽ ὑπὸ πυθμένες ἦσαν./ἄλλος μὲν μογέων ἀποκινήσασκε τραπέζης/πλεῖον ἐόν, Νέστωρ δ᾽ ὁ γέρων ἀμογητὶ ἄειρεν, Λ632—637) έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την απλή, μικρής αξίας κεραμική κοτύλη. Στο ίδιο μοτίβο συμποτικού αστεϊσμού εντάσσονται και οι μαγικές ερωτικές ιδιότητες που αποδίδονται στην κοτύλη.

Πηγή: Jeffery, L. H. 1990. The Local Scripts of Archaic Greece. A Study of the Origin of the Greek Alphabet and its Development from the Eighth to the Fifth Centuries B. C. Revised Edition with Supplement by A. W. Johnston. Oxford & New York: Clarendon Press. [πίν. 47,1].

Κείμενο: http://epigraphy.packhum.org/text/340107?hs=146-156

1          Νέστορος ∶ ἐ̣[μ]ί̣ ∶ εὔποτ[ον] ∶ ποτέˉριον·

ℎὸς δ’ ἂν το͂δε πίεˉσι ∶ ποτεˉρί[ο] ∶ αὐτίκα κε͂νον

ℎίμερος ℎαιρέˉσει ∶ καλλιστε[φά]νοˉ ∶ Ἀφροδίτεˉς.