Το θραύσμα φέρει ενεπίγραφες επιφάνειες σε πρόσθια (Α = αρ. 6) και οπίσθια (Β = αρ. 7) όψη.
Α. Επιμελημένη, βαθιά χάραξη, μη κανονικά διαστήματα μεταξύ των γραμμάτων.
Β. Λιγότερο επιμελημένη χάραξη από την πλευρά Α.
Tzifopoulos 2000, 248-249, 256.
Α [† ἀν]επαύσατο [. . . .]ρίας ο̣[-] 3 [. . . .]Ρ̣Ι̣[- - - - -].
Β † ἀνεπ[αύσατ]- ο Ζα[χαρίας?] 3 [- - - - - - - - - -].
Α. 1. ΕΣΑΤΟ στον λίθο. Το ΠΑΥ χραγμένο με μικρότερα γράμματα (0.012-0.014 μ.) πάνω από το Ε και το Σ αποτελεί διόρθωση του χαράκτη.
Τα γράμματα φέρουν ακρέμονες.
Β. 1-2. † ἀνεπ[αύσατ]|ο ή † ἀνεπ[αύσα]|[τ]ο.
Ακρέμονες στις απολήξεις των κεραιών των γραμμάτων.
Πιθανόν οι δύο πλευρές χαραγμένες από διαφορετικούς χαράκτες αλλά μπορεί να πρόκειται για το ίδιο κείμενο, το οποίο επαναχαράχθηκε για κάποιο λόγο ή η πλάκα χρησιμοποιήθηκε δύο φορές για δύο διαφορετικά πρόσωπα που ίσως έφεραν το ίδιο όνομα. Το όνομα Ζαχαρίας, αν η συμπλήρωση είναι σωστή (στην Ελεύθερνα και στην Αξό απαντά και το όνομα Ζαΰλος) αποτελεί την πρώτη μαρτυρία αυτού του εβραϊκού ονόματος σε Χριστιανό.
